برای لغو کلیه قوانین نابرابر و مجازات های اسلامی علیه زنان متحد شویم!

به همه زنانی که از نابرابری در رنجند

به همه فعالین و تشکلات جنبش زنان

26 سال است که تحت قوانین اسلامی، زنان از اولیه ترین حقوق انسانی محرومند. حجاب اجباری، زنان را به شهروندان درجه دوم تبدیل کرده است. قتل های ناموسی مجازند. زنان به جرائم ناموسی اعدام و سنگسار می شوند.

جداسازی های اجباری عرصه را به تمام جامعه تنگ کرده و انزوای زنان را تشدید می کند. جوانان از معاشرت آزادانه محرومند. هم جنس گرایان تحت پیگرد قرار می گیرند. چند همسری و صیغه نه فقط قانونی است که ترویج هم می شود.

قوانین ازدواج و طلاق، زنان را از انتخاب آزادنه زوج خود باز می دارد، حق بچه دار شدن یا نشدن، حق سرپرستی و حضانت فرزندان را از زنان می گیرد. حق انتخاب شغل، حق شاغل بودن یا نبودن، حق مسافرت را از زنان می گیرد.

26 سال است که دولت ایران، با گشت های خیابانی، در دادگاه ها و زندان ها و جوخه های اعدام و سنگسار اجرای این قوانین ضد انسانی علیه زنان را تضمین می کند.

26 سال است که این بی حقوقی مفرط زندگی را به زنان تیره کرده است، زنان را به اعتیاد و فحشا کشانده و خودکشی و خودسوزی زنان به طرز هراسناکی افزایش یافته است.

26 سال است که ما زنان ایران به اشکال مختلف با نابرابری مبارزه می کنیم. در خیابان ها در اولین مبارزات ضد حجاب اجباری، در زندان ها و زیر شکنجه های وحشیانه، هنگامی که به دختران تجاوز می شد تا به «بهشت» نروند. با بد حجابی روزمره، در دالان دادگاه های طلاق و حضانت، با تبعیض جنسی در دانشگاه ها و مدارس. به اشکال مختلف از قبول این قوانین و فرهنگ زن ستیز امتناع می کنیم و برای اثبات موجودیت خود، در هر قدم می جنگیم.

با مبارزات اخیرمان صدای زهرا کاظمی را به گوش جهانیان رسانیده ایم، سنگسار حاجیه را به تعویق انداختیم، افسانه نوروزی را از زندان به در آورده ایم.... ولی تا وقتی این قوانین نابرابر و ضد زن در جریانند، بردگی زنان را گریزی نیست. تا وقتی این قوانین حاکمند، عاطفه ها اعدام می شوند، شاهگل ها سنگسار می شوند....

این قوانین برده دارانه، یکی از ارکان مهم حکومت دینی اند. این قوانین و تمام ارگان های سرکوبی که ضامن اجرای آنانند، فرودستی مطلق را به زنان تحمیل می کنند. بدون لغو این قوانین، جدائی دین از دولت مفهومی ندارد. بر هر انسان آزاده ایست که صدای خود را در مقابل این قوانین ضد انسانی بلند کرده و برای لغو آنها مبارزه کند.

وقتی این قوانین قرون وسطائی وضع شد، وقتی بزور حجاب به سرمان کردند و مخالفین را به جوخه های اعدام فرستادند، دول غربی با سکوتی رضایتمندانه نظاره کردند. حال که مبارزاتمان رژیم را به عقب نشانده و صدایمان را به گوش جهانیان رسانیده است، به دروغ داعیه طرفداری از ما را دارند. آنچه تا کنون بدست آورده ایم حاصل مبارزات خودمان بوده است و در آینده نیز جز این نخواهد بود.

دست به دست هم دهیم و با اتحادی یک پارچه و قدرتمند برای لغو هر چه سریعتر کلیه قوانین نابرابر و مجازات های اسلامی علیه زنان مبارزه کنیم. مخالفت خود را با این قوانین با قدرت و به اشکال مختلف به گوش جهانیان برسانیم و طوفانی برپا کنیم که دیگر هیچکس نتواند این قوانین متحجر را به ما تحمیل کند.

کارزار لغو کلیه قوانین نابرابر و مجازات های اسلامی علیه زنان

سازمان زنان هشت مارس (ایرانی – افغانستانی)، کانون بین المللی زنان پیشرو، کمیته زنان کانون ایرانیان لندن

شعله ایرانی، پروانه بکاه، ناهید بهمنی، مریم پویا، استی پیروتی، لاله حسین پور، میترا حقوقی، پروانه سلطانی، ستاره عباسی، هما علیزاده، زهرا عرفانی، لیلا قرائی، آمنه کاکه باوه، صدیقه محمدی، فریبا مرزبان، آذر مساوات، یاسمین میظر، حمیلا نیسگیلی، ناهيد نعيمي